ölüm var

çok da şeyapmamak lazım

hayattaki tek gerçek.

ömrümün son 8-9 yılının özeti budur. benim orta yaş depresyonum da bu işte. ölümün aklıma gelmediği tek bir gün olmadı son 8-9 yıldır. belki de attığım her adımda, aldığım her nefeste dolu dolu hissettiğim tek şey ölümdü.

(bkz: ölüm var hacı)

hep var.

cümlenin soğukluğuna bak. buz gibi. nasıl bir şeydir acaba? öyle merak ediyorum ki tarifi yok. bir o kadar da korkuyorum ama ölümden, yalan yok. (bkz: ölmek ne garip şey anne)

iyi ki var. düşünsene sonsuza kadar dünya kahrı çekiyosun

ölüm var hacı bunun bilincinde olursan boktan sebepleri kafana takmamayı üç günlük şu hayatı daha rahat yaşamayı öğreniyorsun.

yalan haber lan o. ölenler haketmiştir ölmeyi haketmeyenler daha iyi bi yere cennete giderler.

defkhan'ın en iyi şarkısı. sözleri haddinden fazla ağır ve anlamlı... ölüm var "ölüm var, üzeri karla kapalı. ölüm var, bedeni kanlı yaralı. ölüm var, üzerime damladı yağmur yağar. elim azrail'e bağlı." --- spoiler --- verse 1: anlamı yok yazın ve kışın, güneş ve yağmurların vakti geldi düşlerim ölsün, yaşasın kâbuslarım sende namus yarım, bende topyekün ve sabıkalı vatan için bu sehbadan düşmek helâl ve harikadır senin derdin manitandır, benim derdim başka hilâli gördüm gözlerinde, gönül verdim aşka sağ yanımdan kurşun yedim, yerde yattım ben acıyla vatan dedim, din dedim, nefes aldım her dakika uyurken kefen giydim, gelecekse gelsin ölüm beni türkülerle değil, allah'u ekber'lerle gömün hayatı kitaplardan değil, gözlerimden oku bayrak anlam taşımaz, uğrunda ölmeyince koçum çilemse gelsin alsın, kaderimse yağlı urgan türküm ben ölürümde kelepçede bağlı durmam olmuşsam vatana kurban, şeref ve ar sayarın var olsun ve yaşasın, oğuz'un nesli varsa yarın nakarat: ölüm var, üzeri karla kapalı. ölüm var, bedeni kanlı yaralı. ölüm var, üzerime damladı yağmur yağar. elim azrail'e bağlı. verse 2: anlamı yok gülün, dikenin, demir parmaklıkların anlamı yok ki, yalan olacak, yarın anlattıklarım anlamı yok susmanın, küsmenin, öyle kasmanın bugün değil, yarın kim olacağın önemli aslanım her tarafta isyan var, bak her tarafta zulmeden dünya pimi çekilmiş bi bomba, görmez kul, neden? dokuz adım kaldı, artık durmam bana dur desen zaten gözüm yok dünyada, son giydiğim çul kefen aklımda kalan var, tamir olmaz yaram var memleketimi satmak ister, satılmış adamlar helâl sandığın haramlar, doğru sandığın yalanlar görmüyorsun gardaş namusuna gurşun atan var artık vakti geldi gitmem gerek üzülmeyin ne kan, ne gözyaşı dökün, benim için gülümseyin cellat neylesin be gardeşim, ölümden korkmayana merhamet yaradandan, son sözümü sorma bana nakarat; ölüm var, üzeri karla kapalı. ölüm var, bedeni kanlı yaralı. ölüm var, üzerime damladı yağmur yağar. elim azrail'e bağlı. --- spoiler ---

böyle bitmesin de bir replik vardı. " ölüm var. sevdiğini söylemeden ölen var. " seviyosanız söyleyin. ölüm var.

sevdiğinizi söyleyin sarılın abi cidden,ölüm var

ecel meçhul vakit, vakit gelir sakit.

"...herbir köyde ve kaldırır mı mide? delirdim gerek yok bence hiç delile,bana deli dediler bırakta desinler..."

ölüm var üzeri karla kapalı ölüm var bedeni kanlı yaralı ölüm var üzerime damladı yağmur yağar elim azrail'e bağlı

bu yüzden seçimlerinizi pişman olmayacak şekilde yapın. insanlara sevdiğinizi söylemekten çekinmeyin. kimsenin kısacık hayatta sizi üzmesine izin vermeyin be.

ölüm var ölüm. bugün gördüğünü yarın görememek var. özlediğini, sevdiğini, affetmeyi düşündüğüne bunları söyleyememek var. kalbini kırdığınız, üzdüğünüz, sevipte söyleyemediğiniz insanlara vakit geç olmadan söyleyin, daha da üzmeyin onları. yarına bırakmayın.

sevdikleri elinden kayıp gitmeden önce son defa sarılmalı insan. çünkü bilmeli ki ayrılığın zamanı yok. affetmeli insan. bütün affedişlerin huzur olduğunu bilerek. sevgisini göstermeli. belki de bir daha hiç göstermeyeceğini bilerek. hayat ne ki? bir gün var bir gün yok. hiçbir nefret ya da öfke kaybedişten üstün olabilir mi? son defa sarıl özlediğine. çünkü ölümün zamanı yok. her an. belki şimdi. belki beş dakika sonra. hangi pişmanlık, hangi öfke, hangi keşke geri getirebilir zamanı? kızgınsanda son defa sarıl sevdiğine bir daha hiç şansın olmayabilir.

sarılın sevdiklerinize öbür gün toprağa sarılmak canınızı çok yakar.

ölüm var dediler geldik

hemşirelik okuyorum. 1 yıl önce bi yoğun bakımda staj yaptım. hasta 50-55 yaşlarında ve durumu çok iyi değil belli ki ölecek. hastanın yanına ben öğle arasındayken çocuklarını almışlar "son bir kez daha babasını görsünler" diye. öğleden sonra bunu öğrendim içime bir şeyler oturdu. eve gittim, gece oldu, düşünmeye başlamamla ağlamam bir oldu neredeyse. insanın babasını son kez gördüğünü bilmesi diye bir şey varmış. çocuklara sorsan babalarının yaşaması için her şeyi yaparlardı. aynı şeyi yaşasam diye hayal ettim babamla bir gömseler beni yine de geçmez o acı. bazen sert çıkışıyorum aileme sonra bu olay geliyor aklıma, naptın sen diyorum, aileni son görüşün olup olmadığını bilemezsin onları üzmeye değmez hiçbir şey. ailenin öneminin farkına vardım ve artık ailemle daha fazla vakit geçiriyorum, daha mutluyum. bazı şeyler için onları gölgede bırakmaktansa ailem için bi şeylere göğüs germem gerektiğini öğrendim.

şükür ki.

bir din hocamız vardı. her derste tekrar ederdi yüksek sesle "ölüm var!" diye. güler, taklitini yapardık. ölüm varmış dün tekrar öğrendim arkadaşlar. yaş , boy, cinsiyet,makam, mevkii ayırt etmezmiş. daha o gencecik, daha o çocuk demezmiş. "allah sırayı bozmasın." derler ablamlar. ailecek oturuyorsak ve ölümden konu açılmışsa. amin diyesim hiç gelmez. önce ben ölmek isterim ama aklıma annemin, babamın, ablamların nasıl üzüleceği gelir. sessizce amin derim. evin en küçüğü olmayı sadece bu yüzden hiç sevmiyorum sözlük.

sevin

staj günlerimden biriydi merak edip morga indim o zamana kadar ölü yok denilip geri çevirilmiştim bu sefer var dediler, içeri girdim bembeyaz bir çarşafın içindeydi. dışarıda feryat figan ağlayan insanlar, ilk an cesaret edemedim dokunmaya sonra dokundum. buz gibiydi, yüzünü açtım donakaldım. hayatımda bunun bu kadar gerçek bir kavram olduğunu o zaman anladım sonrasında kendime gelememiştim. zordu, allah herkesi bunun acısından korusun.

ama kimse ölüm varmış gibi yaşamıyor...

ölüm dediğin bahardır.

yanmaya dayanabileceğimiz kadar günah işleyelim. ölüm var hesap var !

nur yüzlü bembeyaz uzun sakallı rüyalara giren aksakallı deden daha tatlı nur yüzlü bi dedem var benim. bi gün dedem bizde kaldığında sabah namazına uyandırdı ve cuma namazına gittik. pazar günüydü pazar kuruluyodu. dedem camiiye "ölüm var ölüm " diye bağırarak gitmeye başladı. o an gerçekten ilk defa ölümün varlığını farkettiğimi hissetmiştim. gerçekten o an çok korkmuştum ölümden

ne güzel bir gerçek bu. ölüm var. işin, gücün, uykun, kibirin, egon, kırgınlığın, kızgınlığın, kırdığın, kırıldığın... hepsi ama hepsi manasız. ölüm var. öbür tarafa gidip de daha bu tarafa gelen de olmadığı için kırmamaya çalış. hiçbir şeyi ve hiç kimseyi. ve affet. herkesi ve her şeyi. çünkü ölüm var. ve ölümden ciddi, ölümden gerçek bir şey yok. manasız geriye kalan her şey. ehemmiyetsiz. ölüm var. ciğerim sökülüyor ölüm aklıma geldiğinde. eğer güzel bir rüyaysa ölüm, öldükten sonra o kadar üzülürüm ki, ciğerlerim söküle söküle ağlarım. acıma ve kederime tanrı dayanamaz. umarım, bir yokoluştur ölüm. ki sanmıyorum açıkçası. en temelde hiçbir şey ölmüyor çünkü. gel gör, ölüm var. kainat bir araya gelse, en fazla 100 yıl sonra ölmüş olacağım. tüylerim diken diken oluyor ölümü düşündüğümde. aklım beynimden uçup gidiyor, peşinden son sürat koşuyorum. allah'ım yardım et. ölüm var. bu gerçekle yaşamak çok büyük bir yük. bu dediğimi sadece ve sadece her gün aklına ölüm gelenler anlar. her gün ölümü iliklerinde hissedenler. daha ben gibi ölüme takıntılı tek bir insanla tanışmadım. tanışsam o insanla, kendisine sarılıp hüngür hüngür ağlarım. ölüm var. ne acı. tüm çabam, tüm mücadelem, tüm kavgam, ölüm geldiği vakit bu dünyada güzel bir şey bırakarak gitmek. iyiliğe ve güzelliğe dair. ardımdan sadece ve sadece "iyi bir insandı" demeleri yeterli olacak. ölüm var.

iyi ki var. ölüm kadar güzel bir şey mi var hayatta? laf olsun diye söylemiyorum. düşünsene bu hayattan hiçbir kaçış yolu olmadığını?

defkhanın güzel bir şarkısı

ölüm var, bil ki, ölüm var, nereye gidersen git, hangi şehri seversen sev, bil ki ölüm var, bir kızıllık göreceksin gökyüzünde; o, benim göğüs kafesimin rengidir bir kızıllık göreceksin, eninde sonunda, bil ki; orada ölüm var. demiş ados delirirken parçasında

belki beklediğin mevsimler gelmeden var hatta.

bu dünyada adil olan tek şey herkesin bir gün ölecek olması.

dostlar bence bunu bilerek şimdi hiç gitmeyecek gibi davrandığınız kim varsa sahip çıkın, sevin. ölüm var.

ne zaman kendimi çok kötü hissetsem dibe vursam veya birşeyler yapmaktan korksam kendime hep söylediğim söz ölüm de var sonsuza kadar var olmayacaksin kime kaldı ki bu diyar sana mi kalacak?

ölüm var üzeri karla kapalı

ölüm var sevgilim. sev.

bir madridli bela beyanıdır. ne kadar hayat uğruna çabalayıp, kendimizi paralasakta sonunda ölüm var. kalp kırmayın, kimseyi üzmeyin, gereğinden fazla üzülmeyin neticede ölüm var.

sarılın

"insan öleceğini bile bile nasıl yaşar? ya çıldırır ya da öleceğini unutur. "

hatırlatmak istedim, bazı yanlışların düzelmesine vesile olurum belki diye. -hayırli geceler

kimsenin umrunda değil bakıyorum da işliyosunuz günahları bol bol aferin aferin

"ölüm var üzeri karla kapalı ölüm var bedeni kanlı yaralı ölüm var üzerime damladı yağmur yağar elim azrail'e bağlı"

hayattaki tek gerçek ölümün var olmasıdır,birbirinizi sevin

sevdiklerinize sarılın bunu yapmadığınız her gün için pişman oluyorsunuz

çoğu zaman unutsak da onun bizi asla unutmadığı hayat da var

her günü son gününüzmüş gibi yaşayın.